Vuurlopen maar hoe?
Tijdens de Durfik Sabatical van de durfik learning community werd ik weer eens geconfronteerd met de opmerking: “Zoals jij de vuurloop begeleidt en doet is totaal anders dan wat ik eerder gedaan heb”. Maar wat er dan zo anders is kon me niet uitgelegd worden. Dus nam ik me voor dat is zelf te gaan ondervinden en elders een vuurloop te doen, of in elk geval te bekijken. De gelegenheid deed zich amper een week later voor. Een vuurloop begeleidt door een gecertificeerde begeleider dus beter kan het niet.
De aanloop naar het werkelijke lopen was inderdaad al anders. Een mooie uitleg over energie en soms het gemis aan energie, focus en het effect van focus. Het idee is dat met energie en focus je meer bereikt en meer voldoening krijgt. Om je te focussen gebruik je een doel of iets wat je wil bereiken. Dit teken je op een a4tje. Om dit doel te bereiken moet je wel, in elk geval tijdelijk, je angsten opzij zetten en je focus houden, maar dan bereik je ook wat. Iedereen krijgt een pijl met een niet al te scherpe punt. De begeleider plaatst je tekening op een plankje en je plaatst de pijl met de punt vlak boven je borstbeen in het kuiltje. De andere kant van de pijl wordt tegen het plankje geplaatst. Door je te focussen op je doel, je energie op te hogen, je adem even vast te zetten en druk te zetten met je lichaam op de pijl, buigt en breekt de pijl. Vervolgens gaan we vuurlopen. Het vuur wat al een tijdje brand heeft het hout grotendeels tot kooltjes gevormd. Van een deel van de kooltjes wordt naast de vuurplek een pad gevormd. Dit pad wordt een beetje geplet zodat er geen kooltjes omhoog steken en eventueel in je voeten steken. Als het pad klaar is kunnen we lopen. Focus op de doel, even over je angst heenstappen en lopen maar. Iedereen liep en niemand hield er wat aan over.
Maar wat was er nu anders aan dan de wijze waarop ik het doe? Heel kort door de bocht is het verschil zo’n 4 a 5 inch. Wilskracht wordt namelijk geplaatst in het 3de chakra of de zonnevlecht die iets onder je middenrif ligt. Je centrum wordt zowel in oosterse tradities als de native american geplaatst iets onder je navel. Die twee plekken liggen zo’n 4 a 5 inch uit elkaar. Vanuit je centrum kun je je verbinden. Als je het vuur in je opneemt in je centrum en het daar voelt branden dan kun je dat verbinden met de vuur energie van de zon en de vuur energie van het centrum van de aarde. Op die manier verbonden kun je je vullen met die energie. Als je dan over vuur loopt ontmoeten vuur en vuur elkaar. Het vraagt geen wilskracht of moed maar vertrouwen en verbinding. Je richt je niet op een doel wat in de toekomst ligt maar op iets watje al in je hebt en wil groeien. Je wordt weer het (ziels) vuur dat in je brand en het wakkert je passie weer aan op een manier te leven waar je gelukkig van wordt.
Veel beslissingen in het leven worden genomen vanuit angst en niet vanuit vertrouwen. Als je in vertrouwen over vuur kunt lopen komen al die beslissingen uit angst in een heel ander licht te staan. Ze worden net zo ongeloofwaardig voor jezelf als het idee dat je je brand als je over vuur loopt. Die beslissingen kunnen na zo’n ervaring wel eens snel herzien worden om het leven van je passie en zielsverlangen niet weer in gevaar te laten komen. Enkel het bewust verbinding maken met het innerlijk vuur en de verbinding zoeken met het vuur van de zon en aarde maakt dat je, zelfs jaren later, de weg naar “huis” weer kunt vinden.
Eigenlijk is het verschil dus dat de ene manier om wilskracht gaat en de andere om vertrouwen. Op wilskracht brengt je ergens buiten jezelf en op vertrouwen brengt je dichter bij jezelf in jezelf.
I am grateful that I learned it in a healing way. Thanks Sam Eagle Heart!!!!
(Fire) Walk in beauty on your pathway
Mark